Garden Route (Robberg Nature Reserve)

Vandaag een bezoek aan het Robberg Natuurreservaat een schiereiland net buiten Plettenberg Bay. Hier zie (en hoor je) veel zeeleeuwen. Als het meezit zie je hier ook walvissen en dolfijnen. Helaas hebben we de laatste 2 niet gespot.

Dit is echt de wandeling die je “moet” maken in Plet. Gevarieerd met rotsklimpartijen, zand en prachtige uitzichten. De zeehonden ruik,hoor en zie je mooi van bovenaf. Er staan 3 wandelingen aangeduid op de kaart. De langste wandeling is 11 km en vertrekt links (aan de kant van Plettenberg Bay) om vervolgens helemaal de kustlijn te volgen tot je terug aan komt op de parking. De andere 2 wandelingen zijn hier inkortingen op waarbij je onderweg al ergens doorsteekt naar de andere kustlijn. 

Het eerste deel van de wandeling is vlak en volledig aangelegd. We worden hier beloond met enkele mooie zichtjes op Plett. Voor we het weten staan we op een splitsing waar je beneden kan afdalen naar een mini-strandje en waar je ook kan kiezen voor de eerste inkorting. (“The Gap”). Wij zetten onze wandeling verder langs de kustlijn. Het pad kronkelt verder tussen het fynbos en enkele keren zien we hoe een salamander zich snel uit de voeten maakt als hij ons ziet aankomen. Een half uurtje later kondigen de pelsrobben zich aan. We zien ze nog niet maar we kunnen al wel hun conversatie volgen en ook hun geur verraadt hun aanwezigheid.

Nog een paar minuutjes later zien we de pelsrobben dan eindelijk liggen. Ze liggen te zonnebaden op de warme rotsen aan de kant van het water en de plekjes in de zon zijn schaars wat zorgt tot hevige meningsverschillen en veel kabaal. Het is leuk om te zien. We nemen afscheid van de pelsrobben en niet veel verder komen we aan in ‘Witsand’. Een echt strand met mul zand. Hier kan je doorsteken als je de 2de inkorting wenst te doen. Chantal en Sjoerd kiezen voor de volledige loop en wij voor de doorsteek.

De Westelijke kant van het Robberg Nature Reserve is dan misschien wel minder kleurrijk maar wel spectaculairder dan de Oostelijke kant. Het klimmen en dalen blijft zo eventjes duren tot we aan de Fountain Shack komen, een hutje dat je kan huren als je wenst te overnachten in het park. Langs het strand staat de wandeling even niet aangegeven maar je moet hier gewoon laag dicht bij het water blijven lopen en op een gegeven ogenblik zal je terug een padje zien. Van hieraf is het pad terug minder avontuurlijk en makkelijker. Het blijft meer stijgen en dalen dan de wandeling aan de Oostelijke kant maar het is pad is aangelegd en er zijn trappen voorzien. Wat morgen weer zal brengen? Wie zal het zeggen…Dream it, plan it, do it!