Ooit had het de naam van ‘gevaarlijkste wandelroute ter wereld’, totdat het in zijn geheel werd gerenoveerd tot een bijzondere en spannende wandelroute. Ik heb het over Caminito del rey, een wandelpad gebouwd tegen de wanden van de kloof Gaitanes, ongeveer 60 km bij Malaga vandaan. Deelnemers aan de wandeling: Chantal Boevé, Sjoerd Witmont, Sonja Boevé en Cees Boevé
Per dag worden er ongeveer 1100 mensen toegelaten. Om die reden hadden we ruim van te voren via internet al kaarten gereserveerd. Je kon kiezen voor verschillende starttijden, om de 30 minuten, vanaf 09.30 uur ‘s ochtends. Wij kozen ervoor zo vroeg mogelijk te gaan om zo de ergste hitte voor te zijn.
Rond 1901 werd het pad aangelegd om materiaal en personeel te vervoeren tussen 2 centrales die werden gebouwd aan weerszijden van de El Chorro kloof.
Het pad verbond tevens 2 plaatjes: El Chorro en Ardales. Haar huidige naam, het Koningspad (Caminito del rey), kreeg het in 1921 toen koning Alfonso XIII bij de inhuldiging van de Conde del Guadalhorce dam het pad gebruikte.
In 1992 werd het pad afgesloten en raakte het in verval. Alleen waaghalzen wisten het wandelpad nog te vinden en in de jaren erna vielen er meerdere dodelijke slachtoffers.
In 2006 werd gesproken over restauratieplannen en in 2015 werd het nieuw aangelegde pad, naar een ontwerp van architect Luis Machuc, opnieuw geopend voor het publiek.
Je kunt het pad betreden vanaf het noordelijk toegangspunt, bij het plaatsje Ardales, of vanaf het zuidelijke toegangspunt, bij het plaatsje Alora. Wij startten aan de kant van Ardales.
De wandeling bestaat eigenlijk uit 3 delen; een aanlooproute, het pad zelf en een uitlooproute. De aanlooproute van 2.7 km is al een mooi heuvelachtig kiezelzandpad met aan de linkerkant een meer.
Aan het begin van het Koningspad ontvang je een Bob de Bouwer helm en wat instructies en dan kun je “echt” van start. Via houten trappetjes en steigers, gebouwd tegen de bergwand, en een hangbrug, loop je ongeveer zo’n 100 meter boven de kloof en dit 5 km lang.
Wauw! Eigenlijk zegt dat woord alles.
De rotsen, de kleur van het water beneden je, overal mooie orleanders, de uitzichten, echt fantastisch! Al veel te snel kwamen we weer bij de uitlooproute aan en bij het plaatsje Alora, vanwaar we de bus terug namen naar Ardales waar onze auto stond.
Het pad deed zijn naam eer aan; ik voelde me in ieder geval de koning (in) te rijk.
Bron tekst: (https://www.facebook.com/chantal.boeve.35?pnref=story)